İnanç ve başarı, bu iki kelimeyi yanyana çok sık duyarız. Peki acaba bir şeyleri başarmak için ne kadar inanca ihtiyacımız var?
Size bir hikaye anlatayım. Çaresiz kurbağa hikayesi, belki duymuşsunuzdur. Bir gün bir grup kurbağa ormanda dolaşırken gruptaki birkaç kurbağa derin bir çukura düşmüş. Çukurdaki kurbağalar kurtulmak için zıplamaya ve kenar çıkıntılara tutunmaya çalışırken, çukura düşmeyen kurbağalar onlara boşuna uğraşmamalarını, kurtulamayıp orada öleceklerini söylemişler. Arkadaşlarının dediklerine kulak veren kurbağalar umutsuzca zıplamış ve çıkıntılara tutunamadan düşerek ölmüş. Ancak bir tane kurbağa vaz geçmek yerine sürekli en yükseğe zıplamayı başarıyormuş. Sonunda çukurdan çıkmayı başarmış. Kurbağalar şaşkınlıktan bunu nasıl başardığını sormuşlar. Çukurdan kurtulmayı başaran kurbağa ise kulağının iyi duymadığını, ona başarabileceği için cesaret verdiklerini sandığını söylemiş. Yani inandığı şeyi başarmış. Ya da ne anlam çıkarırsanız.
Aslında inanç insanlara özgü bir şeydir. Sadece günümüz insanı için değil, ilkel zamanın insanları için de geçerlidir bu. Trepanasyon terimini daha önce duydunuz mu? Diğer bir adıyla “baş delgi ameliyatı”. Yaklaşık 5000 yıl önce ortaya çıktığı tahmin edilen bu uygulama tıbbi fayda sağlamasının yanı sıra, kötü ruhları bedenden uzaklaştırmak ve aydınlanma yaşamak için kullanılmış. Yani 5000 yıl önce bir insan, araştırmalar tam olarak bunu doğrulayamasa da, bedeninin kötü ruhlardan arınacağına ve algılarının açılacağına inandığı için kafasına delik açtırıyormuş. Ya da zorla açıyorlarmış.
İlk insandan bu günün insanına hepimizin inandığı bir şeyler mutlaka vardır. Hayatta kaybedecek en son şey inanç olmalıdır. İnancınız sizi nereye istiyorsanız oraya götürür. İnancınız yanan bir ateşin içerisinde hiç kımıldamadan, sanki yanmıyormuşçasına can vermenizi veya kolunuzun altında kaldığı büyük bir kayanın altında kolunuzu bırakıp, hayatınıza devam etmenizi mümkün kılar. O yüzden inanç, çok önemlidir.
Şimdiden uyarayım videomun devamını izlemek rahatsız edici olabilir. Bu gün size inancıyla bunları başaran iki farklı gerçek kişinin hikayesini anlatmak istiyorum.
Yanan keşişin hikayesi:
1960lı yıllarda Güney Vietnam’da çoğunluğu Budist olan bir ülkede devlet başkanı Ngô Đình Diệm (noding ziem) katolik yanlısı politikalar izliyordu. Bu durum ülkedeki Budistleri rahatsız ediyordu. Vietnam Cumhuriyeti ordusundaki birçok asker terfi alabilmek için katolik olmaktaydı. Ayrıca Katolikler bazı bölgelerde Budistlere baskı uyguluyor, dini yapıları olan Pagodalar’a zarar veriyordu. Halk, Diem’in Katolikleri kayırmasına tepkiliydi.
Hikayemizin kahramanı Thích Quảng Đức’ün(tik kan düu) yani yanan keşişin hikâyesi 8 Mayıs 1963’de şehirdeki bir Budist kutlamasıyla başlıyor. Yüzlerce insan sokakta Budizm bayraklarıyla kutlama yapıyordu. Ancak sokakta bu bayraklarla kutlama yapmak yasaktı. Bölgeye polisler gönderildi. Bu arbedede birkaç insan hayatını kaybetti.
Bu olaylardan sonra Thich Quang Duc bir grupla beraber şehrin merkezine doğru ilerledi. Duc yolun ortasında basit bir mindere derin bir meditasyondaymış gibi oturdu. Keşişlerden birisi içinde petrol olan bidonu çıkardı ve hepsini minderde oturan keşişin üstüne döktü. Keşiş elindeki kibriti yaktı ve bıraktığı an her yeri alev almaya başladı. Alevlerin içerisinde sakince can veriyordu. Hükumetin din adamlarına yaptığı baskıyı, ancak bu şekilde bitirebileceğine inanmıştı.
Olay anında bu fotoğrafı çeken gazeteci Malcolm Browne: “Asla acı içinde bağırmadı” dedi. İşte bunu sağlayan o Keşiş’in içindeki inançtı.
Hangisi daha korkunç? Ateşler içerisinde yanarak ölmek mi, yoksa kolunun sıkıştığı bir kayanın altından, kolunu keserek kurtulmak mı? Hem de kör bir bıçakla.
Kanyonda sıkışan adamın hikayesi:
Olay 2003 yılında Amerika’nın Utah eyaletindeki bir kanyonda gerçekleşti. Aron Ralston isimli doğa sporcusunun kanyondan aşağı inerkenki bastığı kaya yerinden oynadı. Düşen kaya sağ elini kanyonun duvarına sıkıştırdı. 3 gün boyunca kayayı yerinden oynatmak için farklı yöntemler denedi. Ancak kaya 350kg ağırlığındaydı. Çantasındaki malzemelerle bunu başarması mümkün olmadı. Elindeki çakıyı, kayaya vura vura köreltmişti. Artık inancı kalmamıştı. Elini sıkıştıran duvara kör bıçağıyla kendi mezar taşını hazırladı. Adını soy adını ve ölüm yılını kazıdı ve uyumaya başladı. Uyandığı zaman kayaların arkasında sarışın bir çocuk gördü. Onunla oyunlar oynadığını izlemeye başladı. Daha sonra çocuk kayboldu. Çocuğu görmesi kanyondan kurtulmasına olan inancını tazelemişti. Daha doğmayan çocuğu, onun hayatta kalma inancını güçlendirdi.
3 gün boyunca kayadan kolunu kurtarmaya ve aynı zamanda hayatta kalmaya çalışan Ralston, sonunda kayadan kurtulamayacağını anlayıp kolundan kurtulmaya karar verdi. Önce kemiğini kırdı, sonra kolunu kesti. Kolunun son parçasını kestiğinde, kayadan kurtuldu ve yere düştü.
Bunu başarmasını sağlayan, ordan kurtulması ve yaşamaya devam etmesi gerektiğine olan inancıydı.
Dünyanın iki ucundan iki farklı insan iki farklı ülke. Her şeyleri farklı. Ortak olan şey ise muhteşem bir irade ve inanç. 127 saat filmini izledikten sonra hakkında birçok yorum okudum. Çoğunluğun söylediği şey “ben olsam sadece ölümü beklerdim.” Aslında Ralston da pes etmiş hatta kendi mezar taşını hazırlamış. Ancak gördüğü halüsinasyondaki küçük sarışın çocuk onun inancını kuvvetlendirmiş ve iradesini güçlendirmiş.
Başarıya ulaşmak için ödememiz gereken bedeller vardır. Bunların kimi bir ateş gibi çok acı vericidir, kimi de bir kaya gibi çok ağırdır. Başarmak için kayayı kaldırmak herkesin aklına gelir. Peki kolunu kesmeye kim cesaret edebilir?
https://www.livescience.com/62591-trepanation-explained.html trepanasyonu insanlar neden yaptı?
https://allthatsinteresting.com/thich-quang-duc-burning-monk/2 Thich Quang Duc
https://tarihkurdu.net/kendini-yakan-budist-rahip-thich-quang-duc.html# Kendini Yakan Budist Rahip: Thích Quang Duc
https://tr.wikipedia.org/wiki/Aron_Ralston Aron Ralston
https://www.youtube.com/watch?v=d3Him6Mpvgk Kendini yakan keşiş video
https://www.youtube.com/watch?v=dN8QnxDemtk Aron Ralston Türkçe altyazılı ropörtaj
https://www.youtube.com/watch?v=hVSl-P6dIZw THE REAL VIDEO 127 Hours Amputation
https://www.youtube.com/watch?v=rjg-AyTHGcY Yedi psikopat bitiş sahnesi
Yorumlar
Yorum Gönder